سرگیجه یکی از علائم بسیار ناراحت کننده است. در بیماری منییر، سرگیجه به صورت حملات سرگیجه کیفیت زندگی بیمار را مختل می کند. این بیماری که بیشتر بانوان میانسال را درگیر می کند، می تواند با علائم دیگری همچون افت شنوایی، احساس پری یا فشار در گوش مبتلا و وزوز گوش همراه باشد. علل متعددی می توانند در بروز این بیماری سهیم باشند. زمینه ژنتیکی، عوفنت های ویروسی، ننوشیدن زیاد مایعات به ویژه آب، استعمال دخانیات از جمله قلیان و عوامل مربوط به دستگاه ایمنی بدن نقش زیادی در بروز این بیماری گوش داخلی ممکن است ایفا کنند. بیماری منییر با تحت تاثیر قرار دادن گوش داخلی باعث اختلال در حس تعادل می شود و بیماری مستقر می گردد. اگر کسی به علائم بالا دچار است باید به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کند. پزشک معالج علاوه بر معاینه ممکن است برخی از تست ها را برای بیمار درخواست نماید. شنوایی سنجی هم یکی از آزمون هایی است که برای تشخیص بیماری منییر اهمیت زیادی دارد. تست های تعادلی بسیار متنوعی وجود دارند که می توانند وضعیت کارکرد گوش داخلی را به ما نشان دهند. از آن جایی که بیماری در برخی از نقاط مغزی مانند ساقه مغز و مخچه هم ممکن است با همین علائم همراه باشد، پزشک برای رد کردن این بیماری ها اقدام می کند. برای این منظور، ممکن است پزشک برخی از انواع تصویربرداری پزشکی مانند ام آر آی درخواست نماید. برای درمان بیماری منییر ابتدا باید روی اصلاح شیوه زندگی بیمار تمرکز نمود. افزایش مصرف آب و نوشیدن مایعات فراوان قدم نخست است. این کار به همراه کاهش مصرف نمک تا حدود زیادی از دفعات بروز علائم بیماری منییر و شدت آنها می کاهد. همچنین ترک سیگار و عدم استفاده از قلیان بسیار مفید است. با کاهش فشار هوا مثلا در فصل پاییز هم احتمال وخیم شدن علائم بیماری منییر وجود دارد. درمان دارویی بیماری منییر بسیار متنوع ممکن است باشد. داروهای تجویزی به علائم هر بیمار و شرایط سلامتی هر فرد بستگی دارد. گاهی ممکن است برای کنترل علائم بیماری منییر یک جراحی روی گوش داخلی لازم شود. دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش بیماران مشکوک به بیماری منییر در مطب خود در تهران هستند.

منبع:

از پادکست دکتر علی کوهی از اینستاگرا م

منبع:

پادکست جناب آقای دکتر کوهی

تعداد افرادی که در جهان به دلیل ناشنوایی یا کم شنوایی کیفیت زندگی پایینی را تجربه می کنند، زیاد است. بیشتر درمان های حال حاضر روی این مطلب تمرکز دارند که شنوایی را تا حدی که امکانش وجود دارد به فرد بازگردانند. وقتی یک آسیب درون گوش داخلی عامل ایجاد کننده ناشنوایی به شمار می رود، هم اکنون نمی توان آن آسیب را محو کرد و ترمیم خوبی روی آن انجام داد. در نتیجه، آسیب و گاهی عامل آسیب باقی می ماند و کارهای درمانی فقط به این امر محدود می شود که شنوایی به فرد باز گردد که البته خود این امر بسیار بسیار مهم است و باعث افزایش کیفیت زندگی بیمار می گردد. اما با سلول های بنیادی دریچه امید تازه ای گشوده شد که شاید بتوان در آینده، درمانی یافت که عامل ناشنوایی در گوش داخلی را بتواند به طور پایه ای برطرف نماید. سلول های بنیادی، سلول هایی هستند که مانند سلول های جنینی می توانند به انواع گوناگون سلول تبدیل شوند. به عبارت دیگر، بسته به این که سلول بنیادی در چه محیطی قرار بگیرد، می تواند به سلول های دیگر تبدیل شود. به عنوان نمونه، به لحاظ تئوری این امکان وجود دارد، سلول بنیادی در محیط مناسب به سلول عضلانی قلب یا سلول عصبی تبدیل شود. اکنون اگر بیماری باشد که به دلیل آسیب دیدن سلول های حساس مویی در گوش داخلی شنوایی خود را از دست داده است، به لحاظ نظری باید بتوان سلول بنیادی را به سلول مویی تبدیل کرد . شنوایی طبیعی را به فرد برگرداند؛ اما در عمل هنوز این کار میسر نشده است. با وجود این که در مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی، تبدیل سلول های بنیادی به سلول های حساس شنوایی مانند سلول مویی میسر شده است اما هنوز استفاده از آن در انسان برای درمان با شکست رو به رو بوده است. خوشبختانه همچنان پژوهش برای رفع موانع بر سر این راه درمانی ادامه دارد و این امید وجود دارد که در آینده این درمان بتواند با موفقیت سلول های مویی و حساس شنوایی سالم را جایگزین سلول های آسیب دیده نماید و شنوایی به حد طبیعی برگردد. بنابراین در حال حاضر، هیچ یک از مراکز دنیا نتوانسته اند در به کارگیری سلول های بنیادی برای درمان افت شنوایی و ناشنوایی به موفقیت لازم دست پیدا کنند و مجوزهای لازم را دریافت نمایند. با وجود این، پژوهش و تحقیق همچنان ادامه دارد. امید آن می رود در آینده با رفع مشکلات موجود، امکان استفاده از سلول های بنیادی در رفع کم شنوایی و نا شنوایی محقق گردد.

منبع:

پادکست جناب آقای دکتر علی کوهی

https://stemcellsjournals.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/stem.3390

https://www.webmd.com/connect-to-care/hearing-loss/stem-cell-treatment-for-hearing-loss

علائم بسیار متفاوت بیماری ناشی از ویروس کرونا یا عفونت کرونا که به آن کووید-19 هم گفته می شود، از تب و سردرد تا مرگ متغیر است. ناشناخته بودن این ویروس که از اواخر سال 2019 میلادی از چین به سراسر جهان راه یافت، ملاحظات بسیار سختگیرانه ای را برای کاهش تعداد بیماران و میزان تلفات در بسیاری از نقاط جهان، اجباری کرد. در ابتدا، هنوز مشخص نبود این ویروس از چه راه هایی بین انسان ها منتشر می شود. به تدریج و با فراگیر شدن این ویروس خطرناک در سراسر جهان، همه دانشمندان روی رفتارهای این ویروس در بدن و خارج از بدن به مطالعه پرداختند. در این بین، بازار شایعات هم بسیار داغ بود. برخی افراد که به هیچ عنوان دانش یا امکانات تحقیقاتی برای اعلام نظر نداشتند، از فرصت سوءاستفاده کردند. با توجه به این که در شرایط هراس و وحشت، انسان ها ممکن است برای نجات خود به منشا حرف ها و تطابق آن با عقلانیت و دانش توجه نکنند، باورهای نادرست زیادی در رابطه با ویروس کرونا و بیماری ناشی از آن شکل گرفت. این باورها به حدی همه گیر شد که سازمان جهانی بهداشت، صفحه ویژه ای در مورد باورهای غلط درباره کرونا در وبسایت خود ایجاد کرد.امروزه می دانیم راه های انتقال کرونا از یک انسان به انسان دیگر صورت می گیرد. اگر فرد سالمی بدون ماسک در فاصله کمتر از یک متری یک فرد مبتلا به بیماری ناشی از ویروس کرونا قرار گیرد، ممکن است ویروس به او انتقال یابد. ویروس موجود در ریزقطرات تنفسی بیمار هنگام سرفه، عطسه و حتی گاهی صحبت کردن در هوا منتشر می شود و می تواند فردی که بدون ماسک در فاصله کمتر از یک متری قرار دارد را آلوده سازد. این امر در فضاهای سرپوشیده که فاقد تهویه مناسب هستند، بدتر هم می شود. در چنین اماکنی حتی ویروس ممکن است از فرد بیمار به افرادی که در فواصل بیش از یک متری قرار دارند هم سرایت کند. رستوران های داخل محوطه های سرپوشیده یکی از اماکنی هستند که احتمال سرایت ویروس در آن از فواصل دور هم وجود دارد. در رستوران ها افراد برای تناول غذا ناچار هستند، ماسک را بردارند و این امر باعث افزایش احتمال انتقال ویروس می شود. همچنین در شرایط خاص اگر ریزقطرات تنفسی فرد بیمار روی اجسام بنشیند و در حالی که اجسام آلوده هستند، فرد سالمی به آنها دست بزند و سپس دست آلوده را به چشم، دهان یا بینی بزند، احتمال انتقال ویروس کرونا وجود دارد. تا امروز اطلاعات معتبر علمی نشان می دهد که ویروس کرونا می تواند از راه دهان، بینی و چشم منتقل شود. احتمال این که ویروس کرونا از راه گوش انتقال یابد بسیار بسیار بعید است. پوشش گوش از جنس پوست عادی است که سایر نقاط بدن را می پوشاند و پوست سالم جلوی عبور ویروس کرونا به داخل بدن را می گیرد.

دکتر کوهی

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2020-06-covid-eyes-ears.html

https://www.who.int/emergencies/diseases/novel-coronavirus-2019/question-and-answers-hub/q-a-detail/coronavirus-disease-covid-19-how-is-it-transmitted

https://www.cdc.gov/coronavirus/2019-ncov/faq.html

تومورها دو نوع دارند: سرطانی که به آنها بدخیم هم گفته می شود و غیرسرطانی که به آنها خوش خیم می گویند. آکوستیک نورینوما یک تومور خوش خیم و غیرسرطانی است که از سلول های شوان روی رشته عصبی تعادلی (وستبولار) ناشی می شود. این بیماری نام های دیگری هم دارد: شوانوم وستیبولار، آکوستیک نوروما و تومور سلول شوان. این بیماری در بیشتر مواقع فاقد علامت است اما به تدریج با افزایش اندازه تومور ممکن است با کاهش قدرت شنوایی، وزوز گوش، احساس عدم تعادل، سرگیجه و بی حسی صورت یا فلج عضلات صورت همراه باشد. علت بروز آکوستیک نورینوما این است که یک ژن موجود روی کروموزوم شماره 22 دچار اختلال کارکرد می شود. در حالت سلامتی، کارکرد طبیعی این ژن باعث تولید پروتئینی می شود که تکثیر سلول های شوان را کنترل می کند. اختلال در کارکرد این ژن باعث بروز آکوستیک نورینوما می شود. تاکنون عوامل خطرزای خاصی برای این بیماری مشخص نشده است مگر بیماری نوروفیبروماتوز نوع دو. نوروفیبروماتوز نوع دو یک بیماری ارثی به شمار می رود. در حدود 5 درصد از افراد مبتلا به آکوستیک نورینوما به نوروفیبروماتوز نوع دو مبتلا هستند. این افراد به طور معمول، در هر دو طرف، هم راست، هم چپ، به آکوستیک نورینوما مبتلا می شوند. اگرچه تومور آکوستیک نورینوما به سایز نقاط بدن منتشر نمی شود اما ممکن است با افزایش سایز به عوارض متعددی منجر شود. گاهی این عوارض دائمی هستند و برطرف نمی شوند. فقدان دائمی حس شنوایی، وزوز گوش، مشکلات حفظ تعادل، بی حسی صورت یا فلج عضلات صورت در لیست عوارض این بیماری قرار دارند.

در صورت شک به آکوستیک نورینوما باید به پزشک مراجعه کرد. شنوایی سنجی و تصویربرداری پزشکی از ارکان تشخیص این بیماری محسوب می شوند. اما آر آی روش برگزیده برای رویت حتی تومورهای کوچک آکوستیک نورینوما به شمار می رود. در صورتی که امکان ام آر آی وجود نداشته باشد، سی تی اسکن روش مناسبی محسوب می شود اما دقت ام آر آی را در تشخیص تومورهای ریز ندارد. روش درمان تومور به عوامل متعددی بستگی دارد. شرایط بیمار و وضعیت تومور در تصمیم گیری و انتخاب نوع درمان تاثیر فراوانی دارد. عمل جراحی و خارج ساختن تومور یکی از روش های درمانی به شمار می رود. انواع رادیوتراپی مانند رادیوسرجری استریوتاکتیک از دیگر روش های درمانی هستند. در برخی موارد، می توان فقط تومور را پایش کرد و در صورت افزایش اندازه تومور، درمان را آغاز کرد.

 دکتر کوهی متخصص گوش و حلق و بینی

سئو سایت پزشکی

منبع:

mayoclinic

nhs

به طور کلی بیشتر بیماری ها باعث بروز علائمی در فرد مبتلا می شود. عفونت گوش هم در بیشتر موارد با علائم و نشانه های مختلفی خود را نشان می دهد.

عفونت گوش انواع مختلفی دارد. اگر میکروب (باکتری، ویروس یا قارچ) در هر جایی از گوش رشد و تکثیر بیابد، عفونت همان بخش گوش عارض می شود. در ادامه، علائم عفونت گوش، به طور خلاصه، بر اساس محل بروز عفونت در گوش بررسی شده است.

علائم عفونت گوش میانی

به طور کلی، وقتی عبارت عفونت گوش استفاده می شود، در بیشتر موارد منظور عفونت گوش میانی است. این عفونت با نام لاتین آن که اوتیت مدیا   (otitis media) است هم گاهی عنوان می شود.

فضایی از گوش که درست در پشت پرده گوش یا همان پرده صماخ قرار دارد، گوش میانی است. گوش میانی توسط یک کانال به نام مجرای اُستاش به حلق متصل می شود. تهویه هوای موجود در گوش میانی و تخلیه ترشحات این محدوده از راه کانال استاش انجام می شود.

انسداد کانال استاش و تجمع مایعات در پشت پرده گوش (یا همان گوش میانی) زمینه را برای عفونت گوش میانی فراهم می کند. به ویژه اگر این مشکل پس از یک سرماخوردگی حادث شده باشد، در بیشتر اوقات باکتری ها و گاهی ویروس ها ممکن است در گوش میانی استقرار پیدا کنند.

عفونت گوش میانی با علائم زیر همراه است:

• گوش درد
• گرفتگی گوش ( یا همان کاهش قدرت شنوایی)
• تب یا افزایش دمای بدن به بیش از 38 درجه سانتیگراد
• خارج شدن ترشحات از گوش مبتلا به عفونت

علائم عفونت گوش خارجی

منطقه ای از گوش که به صورت عادی با چشم قابل رویت است، گوش خارجی نام دارد. لاله گوش و مجرای گوش دو عنصر مهم گوش خارجی محسوب می شوند.

قارچ ها، باکتری ها و ویروس ها می توانند در ناحیه گوش خارجی مستقر شوند. عفونت گوش خارجی با التهاب پوست این ناحیه همراه خواهد بود. در لاتین به عفونت این ناحیه گوش عبارت otitis externa اطلاق می شود.

در بیشتر موارد، عامل ایجاد عفونت در گوش خارجی باکتری ها هستند. علائم عفونت گوش خارجی به شرح زیر هستند:

• خارش گوش (دست زدن زیاد به گوش در نوزادان و نونهالان)
• وجود ترشحات یا خروج ترشحات از گوش
• کم شدن قدرت شنوایی
• گوش درد (با کشیدن یا حرکت دادن گوش، درد بدتر می شود)
• بزرگی و دردناکی غدد لنفاوی

علائم عفونت گوش داخلی و نوریت وستیبولار

بعد از گوش میانی، گوش داخلی قرار گرفته است. در این قسمت دو بخش وجود دارد:

• سیستم شنوایی که امواج مکانیکی صوت را به پیام های عصبی تبدیل می کند
• سیستم تعادلی که وضعیت حرکات سر و بدن را به صورت سیگنال های عصبی به مغز مخابره می نماید

گاهی عفونت به جای گوش داخلی، رشته عصبی خارج شونده از گوش داخلی را عفونی می کند که به این حالت نوریت وستیبولار گفته می شود. هر دو نوع عفونت در بیشتر موارد به سبب ویروس ها اتفاق می افتند.

علائم نوریت وستیبولار عبارتند از:

• سرگیجه
• تهوع

دو علامت بالا در عفونت گوش داخلی هم رخ می دهند. سایر علائم عفونت گوش داخلی به شرح زیر هستند:

• گوش درد
• سردرد
• وزوز گوش
• کم شدن شنوایی و
• دو بینی

دکتر علی کوهی

طراحی سایت پزشکی

اگر پوسته ریزی روی گوش مشاهده شود، آیا به اگزمای گوش شک می کنیم؟ اگر کودکی زیاد گوش خود را می خاراند آیا با شک به اگزمای گوش او را نزد پزشک می بریم؟

اگزمای پوست چیست؟

پوست گوش به خصوص لاله گوش و پوستی که درون مجرای گوش را پوشش می دهد ممکن است دچار اگزما شود. البته مشخص است که پوست همه جای بدن ممکن است به اگزما دچار شود و گوش هم مانند بقیه بخش ها در معرض اگزما قرار دارد.

اگر روی پوست گوش قرمزی مشاهده می شود، یکی از تشخیص ها اگزما است. اگر این قرمزی گاهی با پوسته پوسته شدن همراه است احتمال تشخیص اگزمای گوش باز هم بیشتر می شود.

شبه اگزمای گوش چیست؟

به طور معمول یک عامل باعث تحریک و آغاز اگزمای پوست می شود. اگر علائم اگزما بدون هر گونه عامل تحریک کننده پیش بیاید به آن شبه اگزمای گوش گفته می شود.

کسانی که پوست چرب و ملتهبی دارند (سِبورئیک) یا کسانی که به پسوزیاریس (یک بیماری پوستی همراه با قرمزی و پوسته ریزی) مبتلا هستند بیشتر از دیگران ممکن است به شبه اگزمای گوش دچار شوند.

درماتیت تماسی یا اگزمای تماسی گوش را بیشتر بشناسیم

برخی افراد با تماس یک جسم یا یک ماده با گوش همین علائم اگزما را تجربه می کنند. به عنوان نمونه پاشیده شدن اسپری های فرم دهنده به مو ممکن است در برخی افراد باعث آغاز علائم اگزما باشد. به این موارد اگزمای تماسی اطلاق می شود.

انواع صابون و شامپو و زیورآلات ممکن است باعث آغاز درماتیت تماسی گوش شوند.

علائم اگزمای گوش

برای آشنایی بیشتر با علائم اگزمای گوش، برخی از آنها در زیر نام برده شده است:

?        خشکی و پوسته ریزی لاله گوش یا پوست داخل مجرای گوش

?        قرمزی پوست گوش

?        تورم در این ناحیه

?        خارش

?        ترشحات بدون چرک یا خون از گوش

علائم اگزمای گوش مانند علائم بسیاری از بیماری ها ممکن است از خفیف تا شدید متغیر باشد. اگر خارش حاصله از اگزمای گوش شدید باشد باید از خاراندن گوش اجتناب کرد زیرا ممکن است باعث عوارض جدی شود.

از عوارض جدی گوش در صورت خارش شدید می توان به عفونت گوش خارجی، افزایش التهاب و احتمال ترک و خونریزی از پوست و تغییر قوام پوست به شکل شبیه چرم اشاره کرد.

تشخیص اگزمای گوش

اگر قرمزی یا پوسته پوسته شدن در ناحیه گوش وجود دارد باید به اگزمای گوش شک کرد. پزشک  جراحی گوش بهترین فردی است که می تواند در این زمینه کمک نماید.

پزشک از روی شرح حال، معاینه دقیق و گاهی نتایج تست هایی که درخواست می کند، می تواند به طور قطعی به تشخیص اگزمای گوش برسد.

درمان اگزمای گوش

پزشک معالج بر پایه علائم و شدت آنها، درمان مناسب را تجویز می کند. درمان اگزمای گوش ممکن است شامل قطره گوش (در صورت درگیری پوست داخل مجرای گوش)، کرم موضعی که شاید حاوی کورتون باشد، یا داروی خوراکی یا تزریقی برای کاهش آلرژی و التهاب پوستی باشد.

دکتر علی کوهی

طراحی سایت پزشکی

به فضایی از گوش که در پشت پرده گوش قرار دارد، گوش میانی گفته می شود. گوش میانی در حس شنیداری افراد نقش مهمی ایفا می کند.

ساختار گوش میانی

در گوش میانی سه استخوان ظریف قرار دارند که ارتعاشات فیزیکی ناشی از اصوات را از پرده گوش یا همان پرده صماخ می گیرند و به گوش داخلی منتقل می نمایند.

هر گونه مشکل در گوش میانی می تواند روی شنوایی تاثیر بگذارد.

گوش میانی از راه یک مجرا به نام کانال اُستاش با حلق در ارتباط است. این مجرا سه کار انجام می دهد:

1. تهویه هوای موجود در گوش میانی
2. تخلیه ترشحات گوش میانی به سمت حلق
3. محافظت از گوش میانی در مقابل ورود عوامل بیماریزا

 اگر این کانال استاش به هر دلیل مثلا به دلیل آلرژی یا سرماخوردگی از داخل حلق مسدود شود، چه اتفاقی می افتد؟ هوای داخل گوش میانی به طور کامل جذب خون می شود. سپس، حالت مکش یا خلاء موجود در این فضا، باعث تجمع مایع در گوش میانی می گردد.

این مایع در ابتدا استریل است و باکتری یا ویروسی در آن نیست. اگر به هر ترتیب، باکتری یا ویروسی موفق شوند به محل تجمع این ترشحات راه یابند، در آنجا تکثیر شوند و استقرار یابند، عفونت گوش میانی اتفاق می افتد.

عفونت گوش میانی چیست؟

بنابراین به هرگونه استقرار عوامل عفونی به خصوص باکتری در پشت پرده گوش، عفونت گوش میانی گفته می شود.

علائم عفونت گوش میانی

با توجه به آنچه در بالا گفته شد، علائم عفونت گوش میانی به طور معمول، شامل موارد زیر می شود:

• گوش درد
• مشکلات شنوایی یا همان گرفتگی گوش
• ترشح مایع از گوش

علائم بالا در صورت بروز عفونت گوش میانی در بزرگسالان تظاهر می یابد. اگر عفونت گوش میانی در کودکان رخ دهد علائم زیر را به طور شایع شاهد خواهیم بود:

• اختلال در خواب
• گریه کردن زیاد
• بی تابی
• تب
• سردرد
• کاهش اشتها

آیا لوزه سوم در کودکان با بروز بیشتر عفونت گوش همراه است؟

در بسیاری از کودکان لوزه ها بزرگ می شوند. لوزه سوم که در انگلیسی به آن آدنویید (adnoid) می گویند در بالای حلق و پشت بینی قرار دارد. سوراخی که کانال استاش از راه آن گوش میانی را به حلق متصل می کند در نزدیکی آن وجود دارد. اگر آدنویید یا همان لوزه سوم بزرگ شود، با انسداد لوله استاش زمینه را برای عفونت گوش میانی فراهم می کند.

پیشگیری از عفونت گوش میانی

برای جلوگیری از ابتلا به عفونت گوش میانی باید نکات زیر را رعایت کرد:

• پرهیز از کشیدن سیگار یا قلیان یا قرارگیری در معرض دود دست دوم آنها
• جلوگیری از سرما خوردن تا حد امکان
• بالا نگه داشتن نوزاد یا نونهال در زمان تغذیه با شیشه شیر

درمان عفونت گوش میانی

به طور کلی، درمان عفونت گوش میانی شامل دو بخش است:

• تسکین درد که برای این منظور داروهای خوراکی ممکن است تجویز شود
• آنتی بیوتیک ها شاید یکی از بخش های مهم رفع عفونت از گوش میانی باشند. تجویز زودهنگام آنتی بیوتیک در نونهالان زیر شش ماه سن باید در اسرع وقت آغاز شود.