هایپراکوزیس (پرشنوایی)
+0 به یه ن
اگر یک فرد صداهای طبیعی را با شدتی بیشتر و در حد آزاردهنده بشنود، به آن هایپراکوزیس گفته می شود. نام دیگری که برای هایپراکوزیس وجود دارد، پرشنوایی است. در این مشکل تنظیم امواج حسی شنوایی که در گوش داخلی درک می شود و به سمت مغز فرستاده می شود، به هم خورده است. این اختلال در امواج عصبی شنیداری باعث می شود صداهای معمولی مانند صدای موتور خودرویی که سوار آن هستند، آزاردهنده و بسیار شدید احساس شود. این بیماری علاوه بر این علامت ممکن است با افسردگی، اضطراب، گوش درد، و مشکلات در ارتباط دیگران همراه باشد. هر عاملی که باعث آسیب به حلزون شنوایی در گوش داخلی شود، می تواند باعث ایجاد بیماری هایپراکوزیس یا پرشنوایی شود. لابیرنتیت و سایر انواع عفونت و التهاب در گوش داخلی به ویژه حلزون شنوایی، مصرف دراز مدت برخی از داروها مانند دیازپام، قرار گرفتن برای مدت طولانی در معرض سر و صدای زیاد، بیمار مفصل گیجگاهی فکی، سردردهای میگرنی، افسردگی و بسیاری از بیماری های دیگر ممکن است باعث بروز هایپراکوزیس یا پرشنوایی شود. در مواردی که هایپراکوزیس به طور ثانویه به یکی بیماری یا شرایط پزشکی دیگر حادث می شود، رفع و درمان بیماری اولیه در بیشتر موارد باعث رفع هایپراکوزیس می شود. بیمارانی که به هایپراکوزیس مبتلا هستند، از صداها دوری می کنند. آنها در اتاق را به روی ورود حتی صداهای ساده ای مانند موتور بخچالی که در آشپزخانه به طور طبیعی کار می کند، می بندند. این کار سیر بیماری را بدتر می کند زیرا سیستم شنوایی فرد را به صداهای معمولی حساس تر می نماید. به همین دلیل، توصیه می شود این افراد از صداهای معمولی دوری نکنند و اجازه دهند سیستم شنوایی آنها با شدت معمولی صداها اخت شود. برای تشخیص این بیماری باید به پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کرد. شرح حال بیماری، معاینه کامل گوش و انجام تست شنوایی سنجی از مهم ترین شاخص هایی هستند که به تشخیص بیماری هایپراکوزیس یا همان پرشنوایی کمک می کند. اگر هایپراکوزیس به صورت ثانویه نسبت به یک بیماری دیگر ایجاد شده است، درمان آن بیماری باعث رفه پرشنوایی می شود. اگر چنین نیست شناخت درمانی و حساسیت زدایی صوتی از راه های درمان موثر برای رفع علائم این بیماری محسوب می شوند. شایان ذکر است که این انواع درمانی در زمان کوتاه ممکن است با بهبودی همراه نباشند و حداقل 6 تا 12 ماه طول بکشد تا چنین درمان هایی به ثمر بنشینند.