پوست موجود روی لاله گوش و کانال گوش مانند پوست هر جای دیگر بدن ممکن است به سرطان مبتلا شود و یک تومور بدخیم به وجود آورد. تابش مداوم و زیاد آفتاب به لاله گوش مهم ترین عاملی است که می تواند به سرطان گوش منجر شود. اگر ضایعاتی مانند زخم یا عفونت مزمن گوش برای مدت های بسیار طولانی در گوش رخ دهد، می توانند احتمال بروز سرطان گوش را افزایش دهند. اگر سرطان گوش در ناحیه لاله گوش رخ دهد، به راحتی دیده می شود. به همین دلیل افرادی که به سرطان گوش در ناحیه لاله گوش مبتلا می شوند، زودتر به پزشک مراجعه می کنند. در این افراد هنوز سرطان در مراحل اولیه است و درمان راحت تر و موفق تر به انجام می رسد. اما در مواردی که سرطان گوش در دید نیست و درون کانال گوش قرار دارد، باید به برخی علائم حساس بود. ترشح چرکی، ترشح خونابه ای از گوش، درد گوش، وجود توده در گوش، احساس ضعف در حرکات ماهیچه های صورت و کم شدن حس شنوایی از علامت هایی هستند که نباید آنها را دستکم گرفت. توصیه می شود کسانی که این علائم را دارند در اولین فرصت با پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مشورت نمایند. پزشک برای تشخیص قطعی بیماری از تومور نمونه برداری می کند. نمونه دریافت شده، توسط پزشک متخصص آسیب شناسی پزشکی (پاتولوژی) زیر میکروسکوپ بررسی می شود و سرطانی بودن یا نبودن ضایعه گزارش می گردد. یکی دیگر از کارهای تشخیصی که پزشک معالج انجام می دهد تصویربرداری پزشکی مانند ام آر آی یا سی تی اسکن است. در تصاویر حاصل از این روش ها پزشک می تواند گستردگی و اندازه دقیق تومور بدخیم را مشخص نماید. این کار از این جهت اهمیت دارد که پزشک نوع و وسعت عمل جراحی را از قبل مشخص می نماید. اگر تومور بدخیم گوش در مراحل اولیه باشد، درمان آن با یک عمل جراحی به طور معمول به راحتی و بدون مشکل انجام می شود. اما اگر سرطان گوش بسیار پیشرفت کرده باشد، لازم است یک یا چند عمل جراحی وسیع انجام گیرد. بسیاری از کسانی که دچار سرطان گوش هستند، لازم است در کنار عمل جراحی تحت رادیوتراپی هم قرار گیرند. رادیوتراپی یا همان پرتودرمانی از عود دوباره سرطان گوش پیشگیری می کند. در موارد خاصی از سرطان گوش، علاوه بر استفاده از روش های درمانی جراحی و رادیوتراپی، شیمی درمانی هم ممکن است لازم شود. دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا برای پذیرش بیماران مشکوک به سرطان گوش در کلینیک خود واقع در تهران آمادگی دارند.

منابع:

پادکست جناب آقای دکتر علی کوهی

https://www.cancerresearchuk.org/about-cancer/head-neck-cancer/cancer-of-the-ear/middle-inner-about

بسیاری از افرادی که دچار عفونت کرونا شده اند، گرفتگی گوش را در حین عفونت تجربه کرده اند. برخی افراد هم با وجودی که مدتی از پایان مرحله حاد کرونا در آنها می گذرد همچنان از کاهش نسبی شنوایی (شبیه گرفتگی گوش) و وزوز گوش و حتی سرگیجه شکایت دارند.

آیا عفونت کرونا می تواند باعث گرفتگی گوش شود؟

پاسخ این سوال مثبت است. ویروس کرونا به لحاظ محل شروع عفونت و در موارد خفیف تا متوسط بسیار شبیه آنفلوانزا است. به عبارت دیگر، ویروس کرونا می تواند به طور مستقیم ناحیه بالایی حلق که به آن حلق بینی گفته می شود را عفونی کند.

ایجاد عفونت در این ناحیه با التهاب و تورم بافت این ناحیه توام است. عدم امکان تهویه گوش میانی به دلیل انسداد کانال اتصالی گوش میانی و حلق بینی (کانال اُستاش) عامل اصلی ایجاد مشکل است. هوای محبوس در گوش میانی پس از مدتی جذب جریان خون می شود و در گوش میانی حالت خلاء به وجود می آید.

این حالت خلاء در گوش میانی باعث کاهش نسبی شنوایی می شود، حالتی که بیشتر افراد آن را تحت عنوان گرفتگی گوش ابراز می کنند. بنابراین همان طور که آنفلوانزا و سرماخوردگی می توانند باعث ایجاد گرفتگی گوش شوند، ویروس کرونا هم می تواند باعث گرفتگی گوش شود.

آیا کرونای مزمن با گرفتگی گوش یا سرگیجه و وزوز گوش همراه است؟

پاسخ این سوال هم مثبت است. پیش از این که به تشریح این بخش پرداخته شود، در مورد کرونای مزمن توضیحی ارائه می گردد.

تفاوت مهم ویروس کرونا با ویروس های عامل آنفلوانزا و سرماخوردگی این است که احتمال آسیب زدن آن به سایر بافت های بدن و ایجاد علائمی که برای مدت طولانی در بدن می ماند بیشتر است. به این عوارض و علائم طولانی مدت ناشی از عفونت قبلی با ویروس کرونا، کرونای مزمن گفته می شود.

اگرچه اطلاعات مربوط به کرونا به طور مداوم در حال تغییر و به روز رسانی است اما اطلاعات موجود نشان می دهد درصد قابل توجهی از مبتلایان به کرونا در آینده با علائم گوش دست و پنجه نرم می کنند. به عبارت دیگر کرونای مزمن با گرفتگی گوش (کاهش نسبی شنوایی)، وزوز گوش و سرگیجه همراه است.

با توجه به این که مطالعات اختصاصی در این مورد هنوز به پایان نرسیده است نمی توان گفت که آیا عفونت کرونا عامل اصلی ایجاد چنین علائمی است یا فقط یک همراهی آماری بین کرونا و علائم گوش یا حفظ تعادل مطرح است.

چنین به نظر می رسد که ویروس کرونا هم از راه عفونت مستقیم گوش داخلی، هم از راه پاسخ تشدید یافته سیستم ایمنی بدن به ویروس، هم از راه ایجاد لخته های خون در رگ های تغذیه کننده گوش داخلی توان آسیب زدن به گوش داخلی را دارد. برای یافتن این پاسخ باید منتظر نتایج تحقیقات پزشکی بمانیم. جهت مشاوره بیشتر با دکتر کوهی از طریق لینک ارتباطی موجود در سایت اقدام نمایید.